ممدرضا حقیری رو تقریبا دوساله میشناسم. یه فریکی خط خطی و روانی که من نابغه شناختمش. یه نابغه زیرخاکستر و شاید درونگرا. روی یه هوش مصنوعی کار میکرد به نام مانی.
اینقدری میتونم از حرفه ای بودنش بگم که اومد اولین اکانت رو به من و من نوعی داد برای تست!
حالا شاید برای تست سمت سایبر و آی تی برن همه.
ولی اینکه هوش مصنوعی ویژوالیست رو به منم بسپاره یعنی خیلی حرفهایه.
ما نشستیم اینو چپ و راست کردن و امشب به نتیجه رسید. چه نتیجه ای! حاجی پرااااام
من روی مدل میدجرنی یکبار تونستم استفاده کنم و بقیه هوشهای مصنوعی رو هم تا حدی تست کردم. جالبش اینه که به شدت نیاز به دیتیل دارن و کلا زیادی دیتا میگیرن برای یه طرح ساده. آخرشم میشه: چیزی که سفارش دادم (وی اس) چیزی که تحویل گرفتم!
حالا چیزی که به مانی گفتم: مرد 39 ساله، مدیر ارشد خلاقیت، کچل، قد 192، وزن 60
همین! البته انتظار ندارم بترکونه ولی خروجی رو که دیدم بر اساس سابقه قبلیها، یهویی خودم ریختم و برگام موند.
کار زیاد داره و من هم یه کارایی رو فتوشاپ باهاش کردم ولی تا الان بهترین دستیار مصنوعی برای یک افسر ارشد خلاقیت همینه. با ادعا هم گفتم!
ایراداتش: فارسی ساپورت نمیکنه(البته فعلا) و خروجی تصویرJPG نمیده و همین
نقاط مثبت: به شدت دیتای کمی نیاز داره، سبکهای زیادی داره و یک گزینه بدون سبک داره که عالیه، سه سایز خروجی میده و …
در کل از نظر تخصصی فعلا رتبه یک ذهن من همین هوش مصنوعی مانی هست ولاغیر!
توضیحات بیشتر و کاملترش رو هم میتونین اینجا روی وبلاگ شخصیش بخونین.
خدا لعنتت کنه ممدرضا حقیری، نصف شبی برگام رو ریختی!