اولین تجربه استفاده من از هوش مصنوعی مانی

اولین تجربه من از هوش مصنوعی مانی

ممدرضا حقیری رو تقریبا دوساله می‌شناسم. یه فریکی خط خطی و روانی که من نابغه شناختمش. یه نابغه زیرخاکستر و شاید درونگرا. روی یه هوش مصنوعی کار می‌کرد به نام مانی.

این‌قدری می‌تونم از حرفه ای بودنش بگم که اومد اولین اکانت رو به من و من نوعی داد برای تست!

حالا شاید برای تست سمت سایبر و آی تی برن همه.

ولی اینکه هوش مصنوعی ویژوالیست رو به منم بسپاره یعنی خیلی حرفه‌ایه.

ما نشستیم اینو چپ و راست کردن و امشب به نتیجه رسید. چه نتیجه ای! حاجی پرااااام

من روی مدل میدجرنی یکبار تونستم استفاده کنم و بقیه هوش‌های مصنوعی رو هم تا حدی تست کردم. جالبش اینه که به شدت نیاز به دیتیل دارن و کلا زیادی دیتا می‌گیرن برای یه طرح ساده. آخرشم می‌شه: چیزی که سفارش دادم (وی اس) چیزی که تحویل گرفتم!

حالا چیزی که به مانی گفتم: مرد 39 ساله، مدیر ارشد خلاقیت، کچل، قد 192، وزن 60

همین! البته انتظار ندارم بترکونه ولی خروجی رو که دیدم بر اساس سابقه قبلی‌ها، یهویی خودم ریختم و برگام موند.

کار زیاد داره و من هم یه کارایی رو فتوشاپ باهاش کردم ولی تا الان بهترین دستیار مصنوعی برای یک افسر ارشد خلاقیت همینه. با ادعا هم گفتم!

ایراداتش: فارسی ساپورت نمی‌کنه(البته فعلا) و خروجی تصویرJPG نمی‌ده و همین

نقاط مثبت: به شدت دیتای کمی نیاز داره، سبک‌های زیادی داره و یک گزینه بدون سبک داره که عالیه، سه سایز خروجی می‌ده و …

در کل از نظر تخصصی فعلا رتبه یک ذهن من همین هوش مصنوعی مانی هست ولاغیر!

توضیحات بیشتر و کامل‌ترش رو هم می‌تونین اینجا روی وبلاگ شخصیش بخونین.

خدا لعنتت کنه ممدرضا حقیری، نصف شبی برگام رو ریختی!

دیگر مطالب بلاگ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *