خلاقیت یک ویژگی چند بُعدیه و میتونه به طور ذاتی (فطری) و یا اکتسابی (آموخته شده) در افراد تجربه بشه. این موضوع به شدت مورد بحث و تحقیق در حوزه‌های روان‌شناسی، علوم شناختی و فلسفه قرار گرفته. اصلا یه وضعیتی شده ها! علما هم اختلاف دارن گویا 🙂
- خلاقیت ذاتی (فطری):
برخی افراد ممکنه با توجه به عوامل ژنتیکی یا خاصیت‌های ذاتی، از نگاه‌ها و ایده‌های خلاقی در اعمال و عملکردهای خود برخوردار باشن. این نوع خلاقیت ممکنه به عنوان یک دسته از استعدادهای ذاتی فرد در نظر گرفته بشه. - خلاقیت اکتسابی (آموخته شده):
افراد می‌تونن خلاقیت رو از طریق یادگیری، تمرین و تجربه بهبود بدن. این امر به معنای آموختن تکنیک‌ها، استراتژی‌ها و مهارت‌های خلاقیته.
آموزش و تمرین در زمینه‌های مختلف از جمله هنر، علوم، تکنولوژی و نوشتار میتونه به افزایش خلاقیت افراد کمک کنه.
در واقع، بیشتر موارد خلاقیت ترکیبی از عوامل ذاتی و اکتسابی هستن. بسیاری از افراد با توانایی‌های ذاتی می‌تونن از طریق آموزش و تجربه خودشون رو بهبود بدن و خلاقیت‌های جدید تولید کنن. در نتیجه، مهم ترین نکته اینه که خلاقیت به عنوان یک مهارت قابل آموزش و پیشرفت‌پذیر در نظر گرفته بشه
مخلص همتون، یاشار مشیرفر
